Duiven ranked

12 augustus 2025

Nederland telt vijf wilde duivensoorten, of eigenlijk vier, plus de stadsduif, wat de verwilderde variant van de gedomestiseerde rotsduif is. De rotsduif zelf komt hier overigens niet voor, die broedt in rotsspleten in o.a. het Middellandse Zeegebied. Zijn afstammelingen nemen genoegen met de randen van gevels, of misschien wel met alles, als je de memes mag geloven:

Dit is niet waar ik dit verhaal over schrijf, al gaat het over iets even onzinnigs. Ik verbleef onlangs een paar dagen in een dorp. Rondom het huisje waar we sliepen woonden turkse tortels, zoals in ieder dorp. Als ik 's ochtends wakker werd, werd ik geconfronteerd met de keerzijde aan hun aanwezigheid: hun koeren. Ik had me nooit gerealiseerd dat, als ik twee lijstjes zou maken van de Nederlandse duiven, één gebaseerd op hun gehele vibe, en één op hun geluid, de turkse tortel op twee hele verschillende plekken zou eindigen. En ik zou mezelf niet zijn als ik dan niet daadwerkelijk die lijstjes uit zou werken.

Het vereiste een kort onderzoek naar alle duiven die voorkomen in Nederland, voor de volledigheid. Dat bleken er dus vijf te zijn, waarvan de zomertortel, zoals de naam suggereert, een zomergast is, die overwintert in warmere streken. De rest zijn standvogels.

Uit eigen ervaring ken ik alleen de stadsduif, houtduif en turkse tortel; de zomertortel heb ik nooit gezien maar wel eens gehoord (in Frankrijk, maar dat ter zijde), en met de holenduif ben ik volledig onbekend. Maar goed, waar is het internet goed voor als niet het afspelen van vogelgeluiden, ten behoeve van het maken van onzinnige lijstjes.

vibes:

1. turkse tortel: de belichaming van ✨whimsy✨. Een duif uit een sprookje. Het zachte beigegrijs, het zwarte bandje om de nek... Cottagecore, zou ik het bijna noemen, al is het meer dorpcore. Het zal mijn romantisering van het leven buiten de stad wel zijn dat dit beest me zoveel meer aanspreekt dat zijn stadse neven.
2. holenduif: schuw en laat zich zelden zien: relatable. Met zijn grote, donkere ogen is het ook de schattigste van het stel.
3. zomertortel: stunning. Een veelvoud aan kleuren en patronen, oogschaduw zit altijd perfect.
4. stadsduif: ratten met vleugels – niet dat ik niet van ratten hou. Maar het bestaan van de stadsduif is weerbarstig, met al die afgeknelde pootjes en de algehele mottigheid, kan ik hem niet echt hoger op het lijstje zetten.
5. houtduif: is het vreemd een dier ordinair te noemen? Gewoon, alledaags, vulgair, onbeschaafd – ja, dat is inherent aan het dier, en toch, dit zijn zulke lomperikken. Altijd onhandig fladderend in een boom, de bloemknoppen aanvretend.

geluid:

1. stadsduif: gezellig pruttelend
2. houtduif: iconisch, nostalgisch, sluit altijd af met een extra noot, ludiek
3. zomertortel: dromerig, romantisch achtergrondgeluid
4. holenduif: saai en een beetje griezelig
5. turkse tortel: fucking monotoon en fantasieloos. Waar is die leuke noot op het einde? Het houdt gewoon zomaar op. Het zal wel zijn dat ik zo gewend ben aan de houtduiven, maar ik vond die tortels echt gekmakend.